De dood van het gemiddelde. We zijn momenteel getuige van de totale ineenstorting van de marginale kosten van creatie. Copywriting, design, video-editing - vaardigheden die voorheen een premie vroegen vanwege de technische uitvoeringsbarrière worden gedemocratiseerd tot het punt van irrelevantie. De meeste marketeers bekijken dit door de lens van efficiëntie. Ze zien een tool die hen in staat stelt om 10 keer de output te produceren voor 1/10 van de kosten. Wanneer de aanbod van "goed genoeg" content oneindig wordt, daalt de economische waarde van die content naar nul. We betreden een tijdperk van oneindige ruis. Als je denkt dat het nu moeilijk is om aandacht te trekken, wacht dan maar tot het internet overspoeld wordt met miljarden synthetisch gegenereerde artikelen, tweets en video's elke dag. (Wat al gebeurt, alleen niet met de kwaliteit en het volume dat het over 6, 12 maanden zal zijn) In deze omgeving is pure volume niet langer een geldige strategie. Je kunt een serverfarm niet overpubliceren. De alpha in moderne marketing verschuift volledig van productie naar herkomst. [1] De Vertrouwenspremie Naarmate het internet steeds synthetischer wordt, zullen we een massale vlucht naar veiligheid zien. "Is dit echt?" zal het belangrijkste aankoopcriterium worden. We bewegen ons weg van algoritme-optimalisatie en terug naar menselijke optimalisatie. Persoonlijke merken, door oprichters geleide verkoop en geverifieerde menselijke stemmen zullen een exorbitante premie vragen. Het anonieme bedrijfsmerk is dood. Als een consument de menselijke bron achter de boodschap niet kan verifiëren, zal hij deze onbewust labelen als "spam". [2] Hoge Frictie Marketing In het afgelopen decennium was het doel "lage frictie". SEO, programmatic ads, geautomatiseerde e-mailsequenties. Naarmate AI deze lage-frictie kanalen opvreet, - bots die klikken op advertenties die door bots worden weergegeven op sites geschreven door bots - zal het slimme geld naar hoge-frictie kanalen verhuizen. Live evenementen. Fysieke post. Handdrukken. Dinners achter gesloten deuren. Hoe moeilijker het is om op te schalen, hoe waardevoller het wordt. Je bewijst je waarde door dingen te doen die niet geautomatiseerd kunnen worden. [3] Smaak als een Vesting Grote Taalmodellen functioneren door de volgende meest waarschijnlijke token te voorspellen. Bij definitie regressie ze naar het gemiddelde. Ze geven je het gemiddelde van het hele internet. Als je AI gebruikt om je strategie te begeleiden, kies je voor middelmatigheid op schaal. "Smaak" - het menselijke vermogen om te cureren, om de uitschieter te selecteren, om nuance en subtekst te begrijpen - wordt de enige verdedigbare vesting. De toekomst van marketing gaat over wie de smaak heeft om te weten wat *niet* te creëren. Paradoxaal genoeg, hoe kunstmatiger de wereld wordt, hoe hoger de premie op onmiskenbaar menselijk zijn.