Ayn Rand çok önemli bir şeyin peşindeydi ama bunu "bencilliğin erdemi" olarak hatırladı. Kahramanlarını gerçekten ayıran şey onların dürüstlüğüdür—bencil, fedakar ve etik içgüdülerine sadıktırlar, kendi içleriyle savaş halinde değiller.