President Emmanuel Macron was deze week op officiële reis in #Chine. Een reis waar veel over gesproken wordt, gezien het nieuws en de uitdagingen waarmee Europa wordt geconfronteerd in het nieuwe mondiale economische spel. Een reis die ik zelf onlangs heb gemaakt in de maand november, en die ik hier heb kunnen vertellen → Afgelopen woensdagavond was ik te gast bij Karim Rissouli in de show @CceSoir op @FranceTV, om te debatteren over het thema "Macron in China: partner of concurrent?" samen met @Na_Devers, @ElvireFabry, François @ChimitsF, @Alice_Ekman, @AdeChalvron en Frédéric @MartelF. Ik wilde de nadruk leggen op drie grote ideeën: • China is extreem krachtig geworden op industrieel vlak, hun producten zijn tegenwoordig vaak beter dan de onze, met een indrukwekkende ondernemersgeest en een wil om de wereld te veroveren. Ze zeggen het en verontschuldigen zich er niet voor. Ze vinden ons zwak en arm aan vindingrijkheid, maar ze realiseren zich niet de geopolitieke gevolgen van de totale dominantie die zich in hun voordeel aandient (van 35% naar 50% van de toegevoegde waarde van de wereldwijde industrie) • hun fundamentele motor is nationale trots, China als natie laten winnen op economisch vlak, met als doel de eerste wereldmacht te zijn tegen de eeuwfeesten van 2049. En na de afgelopen decennia van de-industrialisatie / delokalisatie in Europa, zijn we nu slachtoffers van meerdere en universele afhankelijkheden in alle economische sectoren, van de chemie tot de auto-industrie of robotica... • wat China in de jaren 1990 en 2000 heeft gedaan om de ontwikkeling van zijn industrie te beschermen, is nu aan ons in Europa om te doen, met veel hogere douanerechten. We moeten ons tijdelijk afsluiten. We vragen ook om bescherming voor Europese industriële onderaannemers (de beroemde lokale inhoud) en joint ventures met Chinese bedrijven, met technologieoverdracht. Ik denk dat we China moeten laten begrijpen, via diplomatie, dat als ze zich willen ontwikkelen binnen de Europese markt, ze banen in #Europa moeten creëren om de Europese welvaartsstaat te financieren. Zonder ooit te vergeten dat we verpletterd worden tussen twee kolonialismen: industrieel voor China, digitaal voor de Verenigde Staten. We hebben gelijk om ons te verzetten en te zeggen dat dit genoeg moet zijn. We moeten terug naar een planningslogica, voor 15 jaar, om onze soevereiniteit terug te krijgen. Om deze show in volledige versie terug te zien in replay: