Ik ben het met veel van dit stuk eens, maar er is ook een stille kant die niemand aan deze discussie wil koppelen: hoe de vruchtbaarheid en de gezinscrisis direct verbonden zijn met de jongenscrisis, en vrouwen spelen hierin een belangrijke rol. Vrouwen ontwikkelen empathie voor jongens en mannen door moeders van jongens en echtgenotes van mannen te worden. Minder huwelijken betekenen dat er minder empathie voor mannen is. Minder kinderen betekent dat er minder empathie voor jongens in het algemeen is. De dichtstbijzijnde manier waarop vrouwen de behoeften van jongens en mannen kunnen begrijpen, is door de worstelingen van hun zonen en echtgenoten te zien. In het begin van de 1900s was de huwelijks- en vruchtbaarheidscrisis geen probleem. Ik zou beargumenteren dat het nu de kern van het probleem is.