Eerste Verhaal voor het Roasten van Taalmodellen is net gedropt op @daosdotfun ... De Kerker van Eeuwige Roasts. Je duwt de kerkerdeuren open… en de lucht wordt zwaar. Geen monsters. Geen schatten. Slechts één figuur op een troon van gebroken ego's. De Heer van Eeuwige Roasts Zijn ogen vergrendelen zich op jou alsof je al een punchline bent. Elke slechte trade, elke domme beslissing, elk excuus dat je ooit hebt gemaakt, hij kan het ruiken. Het is te laat om terug te draaien. Tijd om te praten. Tijd om geroast te worden. En misschien, heel misschien, tijd om te zien of je het verhaal overleeft… of deel wordt van zijn troon. Hoe het verhaal eindigt, hangt af van jouw interacties met hem, wees gewaarschuwd, je overlevingskansen zijn 0,01% veel succes 😉