Alle wegen leiden naar Rome, niet omdat de reis gemakkelijk is, maar omdat het lot nooit haast heeft. Elke tegenslag, elke twijfel, elke nacht waarin je jezelf eindeloos afvraagt, is slechts weer een steen op het pad dat je bewandelt. De wereld zal proberen je in chaos te trekken, fluisteringen zullen je aansporen om te stoppen, schaduwen zullen je doen geloven dat die weg al verdwenen is. Maar Rome onderwijst een andere waarheid: de wegen verdwijnen nooit - ze wachten gewoon. Wachten op degenen die volharden. Wachten op degenen die weer opstaan als anderen vallen. Wachten op degenen die kiezen voor geloof in plaats van rumoer, voor vertrouwen in plaats van angst. Rijken zijn nooit in comfort gesmeed. Ze zijn gevormd in het vuur, in de mislukkingen, in die schijnbaar onmogelijke momenten, alleen de volhardende geest kan daarin overleven. Dus, als je je op een dag zwaar voelt, als de wereld luid en schril is, als de weg voor je onduidelijk is - onthoud: jij bent nog steeds onderweg. Jij bent nog steeds op weg naar die voorbestemde bestemming. Zolang je blijft stappen, zal Rome je tegemoetkomen. Want het lot zal buigen,...