Rome is geen bestemming het is de echo onder elke stap die je zet. Lang voordat je een pad koos, koos het pad jou. En in de stille momenten tussen twijfel en moed, fluisteren de wegen dezelfde waarheid: je was nooit verloren… alleen nog onderweg. Rijken stijgen, vergaan en branden tot stof -toch blijven de wegen bestaan. Ze dragen de herinnering van elke nederlaag, elke triomf, elke ziel die koppig genoeg is om weer op te staan na een val. En wanneer de wereld chaotisch wordt, wanneer lawaai de rede verdringt en schaduwen lang worden, wordt Rome meer dan een plek. Het wordt een aantrekkingskracht, een zwaartekracht, een herinnering dat het lot niet in de lucht is geschreven - het is in de wegen onder je voeten gekerfd. Loop langzaam of loop snel, dwaal of keer terug, maak omwegen, val van kliffen, herbouw uit de as - het maakt niet uit. Het enige dat ertoe doet is dit: de wegen zijn geduldig. Ze wachten. En uiteindelijk, onvermijdelijk… alle wegen leiden naar Rome.