„Małe sztuczki na samotność w samolocie” Podczas odprawy w aplikacji podróżniczej można dodać status osobisty. Bardzo lubię wybierać ten przerażający ikona z dzieckiem. W połączeniu z miejscem przy przejściu, drzwi samochodu zaspawane, efekt wizualny jest wystarczająco mocny, aby całkowicie zwiększyć uczucie presji. W ten sposób zasadniczo omijam możliwość, że ktoś z aplikacji podróżniczej usiądzie obok mnie. Po załatwieniu spraw personalnych, reszta zależy od szczęścia.

„Mistrzowie w grze, grają w to, co nazywa się poczuciem długu” Wczoraj wylądowałem w Szanghaju, myśląc, że dzisiaj muszę iść do Renji na zastrzyk, poprosiłem żonę, aby zarezerwowała mały hotel obok szpitala. W rezultacie o godzinie 12:00, gdy byłem w półśnie, otrzymałem telefon z recepcji, że czas wymeldowania w ich hotelu to południe. Ale mój lekarz miał wizytę o 14:30. Wtedy jednym z moich wyborów było kłócenie się z recepcjonistką, co to za czasy, wszyscy mają politykę wymeldowania do 14:00, płacisz 1000 juanów za noc w hotelu, nie możesz mnie wyrzucać o południu, jeśli chcesz, żebym teraz wyszedł, to dam ci złą recenzję. Ale tego nie zrobiłem, ponieważ nagle przypomniałem sobie, że podczas zameldowania recepcjonistka powiedziała mi, że klimatyzacja w te dwa dni jest w przeglądzie i nie działa. Wtedy nie zwróciłem na to uwagi, bo w pogodzie w Szanghaju nie było potrzeby włączać klimatyzacji. Jednak szybko zdałem sobie sprawę, że mogę wykorzystać tę sytuację, więc dostosowałem swoje emocje i powiedziałem słabym głosem: „Siostro, naprawdę przepraszam, kilka dni temu byłem w delegacji na północnym wschodzie, w nocy miałem ogrzewanie, przyzwyczaiłem się do tego, nie spodziewałem się, że wasza klimatyzacja nie działa, wczoraj wieczorem trochę się przeziębiłem, teraz bardzo boli mnie głowa, chciałbym jeszcze trochę poleżeć, czy mogłabyś mi pozwolić na wymeldowanie się o 14:00?” Po tych słowach, dziewczyna natychmiast zaczęła mi się przepraszać, mówiąc, że nie ma problemu, panie, może pan wymeldować się o dowolnej porze, a nawet zapytała, czy chce, żeby przynieśli mi dodatkową kołdrę. Więc znów pięknie spałem przez dwie godziny. Po wymeldowaniu, gdy przygotowywałem się do wyjścia, recepcjonistka znowu wyszła za mną, przynosząc mi upominek. To chyba sposób, w jaki dwie osoby rozumiejące zasady społeczne rozwiązują problemy, jedna strona stara się wzbudzić poczucie długu u drugiej, a druga strona robi wszystko, aby zniwelować to narzucone poczucie długu. Na koniec wszyscy w radosnym nastroju uniknęli konfliktu.

Dlaczego moja mentalność w świecie kryptowalut jest tak dobra? Podam przykład: Od kwietnia tego roku prowadziłem moich znajomych w @variational_io w arbitrażu, a dzisiaj wolumen transakcji naszej grupy oficjalnie przekroczył 1 miliard dolarów. Gdy gramy w inne projekty, wszyscy pytają: ile kosztowały punkty w ten poniedziałek? W przypadku var wszyscy pytają: ile dzisiaj zarobiliśmy? To znaczy, że okres farmienia w tym projekcie jeszcze się nie zaczął, a my już zarobiliśmy w nim przez pół roku. Kiedy zaczynasz podchodzić do projektów kryptowalutowych z perspektywą generowania stałego przepływu gotówki, a nie wymiany punktów, odblokowujesz zupełnie nowe doświadczenie. Nie tylko w trakcie procesu twoja mentalność jest świetna, ale gdy nagle wpadniesz na dobry pomysł z odpowiednim kapitałem, od razu odważnie inwestujesz w duże fundusze. Zarabiając, jednocześnie wyciskasz z projektu wszystko, co się da. Może to przez to, że teraz jestem starszy, a ludzie stają się coraz bardziej ostrożni, bardzo nie lubię sytuacji, w której losy są w rękach obcych, a ja czuję się jakby to nie ja miałem kontrolę. W końcu jestem tylko zwykłym graczem, nie mogę pozwolić sobie na to, by w trakcie gry wytworzyć iluzję, że jestem współwłaścicielem. Dlatego przed rozpoczęciem jakiegokolwiek projektu zawsze pytam siebie, czy mogę zaakceptować najgorszy scenariusz tego projektu. Jeśli tak, to działam; jeśli nie, to rezygnuję. W przypadku projektów perp, prawdziwy najgorszy scenariusz to nie codzienne liczenie, ile punktów można zdobyć w zależności od ceny kryptowalut, ani przewidywanie, jak niska może być wartość rynkowa na otwarciu. Chodzi o to, że projekt może się nie udać i na końcu nie wypłacą tokenów. A nawet może dojść do katastrofy, kradzieży. Tego rodzaju ryzyko na pewno istnieje, więc w mojej podświadomości jest to, że muszę zarabiać w trakcie, najlepiej przez pół roku, aby odzyskać kapitał. Jeśli chodzi o rynki przewidywań, to takich projektów nigdy nie dotykam, a w grupie zabrania się ich omawiania, ponieważ ich najgorszy scenariusz jest dla mnie nie do przyjęcia. Podchodzę do kryptowalut z myśleniem o rzeczywistych zyskach, inwestując tylko w projekty, które mają wysoki przepływ gotówki w trakcie oraz mają nadzwyczajne oczekiwania w momencie TGE, traktując to jak biznes z dużymi aktywami. W ten sposób czeka mnie tylko jeden z trzech wyników: mały zysk, średni zysk lub duży zysk. Jak można mieć złą mentalność?