Van Vijftig Overlevenden tot 35 Miljoen Afstammelingen: De Opmerkelijke Erfenis van de Mayflower De eerste Thanksgiving was een bittersweet aangelegenheid. Van de 102 passagiers van de Mayflower hadden er slechts ongeveer 50 de eerste winter overleefd, met de hulp van de Wampanoag-stam. Toch droeg deze kleine groep overlevenden verbazingwekkend veel vrucht. Ongeveer 35 miljoen Amerikanen kunnen hun afkomst terugvoeren naar die reis volgens de Mayflower Society. Ik ben er een van, via mijn vaderlijke grootmoeder. Hoe slaagde deze kleine groep erin om zo veel te groeien? Kinderen Eerst De aantallen die aan tafel zaten tijdens de eerste Thanksgiving vertellen een verhaal dat verbluffend hartverscheurend en mooi is. Bij de eerste Thanksgiving waren de kolonisten voornamelijk mannen en kinderen, omdat bijna alle vrouwen waren omgekomen. Van de 50 volwassen mannen op de Mayflower waren er na dat eerste brute jaar nog 22 in leven. Van de 18 volwassen vrouwen, echtgenotes en moeders, overleefden er slechts 4 om de eerste oogst te vieren. Maar van de 30 kinderen op de Mayflower overleefden er 25 om de eerste Thanksgiving te zien, en de meesten van hen zouden lange levens en veel afstammelingen hebben. Hoe gebeurde dat? Het antwoord is duidelijk. Veel volwassenen, en bijna alle moeders, verhongerden vrijwillig zodat hun kinderen konden leven. Grote Gezinnen, Ondersteund door Geloof Van dat ongunstige begin kwam ongelooflijke groei. Vrouwen in de Plymouth-kolonies hadden gemiddeld acht kinderen elk, een van de hoogste geboortecijfers ooit geregistreerd. Voor de Pilgrims was het krijgen van kinderen een roeping van boven. De geschriften van William Bradford, de eerste gouverneur van de Plymouth-kolonie, tonen aan dat de Pilgrims hun ontberingen zagen als onderdeel van een goddelijke plan, vergelijkbaar met dat van de oude Israëlieten. Dit geloof gaf de kolonisten de moed om te volharden en uiteindelijk te gedijen in schijnbaar onmogelijke omstandigheden. Hoop Temidden van Crisis Tegenwoordig staan veel landen voor de schaduw van achteruitgang, van lage geboortecijfers en meer. Sommigen praten alsof er geen hoop is en stellen zich voor dat we nooit uit deze malaise zullen komen. Die Pilgrim-voorouders zouden zich waarschijnlijk niet kunnen identificeren met zo'n wanhoop. Geconfronteerd met veel langere kansen en met veel minder steun, vonden zij een weg vooruit, en hielpen ze om de grootste natie die ooit bekend is te vormen uit een paar uitgeputte overlevenden. Onze huidige uitdagingen lijken klein in vergelijking. Fijne Thanksgiving!

Waarom immigratie het fiscale probleem van lage geboortecijfers niet oplost Jesús Fernández-Villaverde, hoogleraar economie aan de Universiteit van Pennsylvania en zelf een immigrant, legt uit waarom massale immigratie het probleem van lage geboortecijfers voor nationale begrotingen niet oplost. "Waarom gewoon meer immigranten binnenhalen? De VS heeft een verzorgingsstaat. Dit betekent dat die individuen die onder de 60e percentiel van de inkomensverdeling vallen netto ontvangers zijn van middelen van de overheid gedurende hun leven (d.w.z. de netto contante waarde van wat ze bijdragen is minder dan wat ze later in het leven ontvangen, zoals Sociale Zekerheid en Medicare), degenen tussen het 60e en 90e percentiel zijn ongeveer netto nul bijdragers, en alleen in de top 10e percentielen zijn er netto bijdragers. Met andere woorden, alle immigranten die naar de VS komen, vallen onder het 90e percentiel en zullen niet helpen de fiscale problemen veroorzaakt door lage vruchtbaarheid op te lossen. Europese landen die de gedetailleerde databases hebben die nodig zijn om deze cijfers zorgvuldig te berekenen, hebben ontdekt dat zelfs de tweede generatie (d.w.z. de zonen van immigranten die in het land zijn geboren) geen netto bijdrager is aan de verzorgingsstaat. We moeten het immigratiebeleid beoordelen op basis van verschillende factoren naast de fiscale implicaties. Mijn argument is bescheidener: "Als je denkt dat het verhogen van het aantal laag- en middelskills immigranten de langetermijn fiscale problemen waarmee de VS wordt geconfronteerd zal oplossen, dan vergis je je."" - Jesús Fernández-Villaverde 1/2