De interreligieuze huwelijkscommentaar is zo hilarisch voor mij. Sommigen van jullie lijken volledig onbewust van het doel van het huwelijk of wat er in een huwelijk gebeurt. Als je niet onvermoeibaar probeert je partner te radicaliseren en te overtuigen over alles, groot en klein, wat doen jullie dan de hele dag? Gewoon rondhangen?

Waarom ja, NYT, het is niet ongebruikelijk om te bidden voor de bekering van je echtgenoot. Het is ook niet ongebruikelijk om jaren te besteden aan het overtuigen van je man dat Kerstmis eigenlijk morgen begint en dat de bomen opgetuigd worden. Wat is een huwelijk anders dan een eeuwige onderhandeling en strijd?