In een jaar sinds ik Arnav Kapur voor het eerst ontmoette, is zijn apparaat, AlterEgo, van een onhandig prototype naar het simuleren van telepathie gegaan. Arnav is een inspiratie voor mij sinds ik zeven jaar geleden voor het eerst over hem hoorde en ik wil zijn verhaal delen.: Ik hoorde voor het eerst van Arnav via zijn virale video van ~1M views van het MIT Media Lab uit 2017. Het deed me denken aan een soortgelijke lezing van dezelfde groep door een andere Indiaan in 2019, Pranav Mistry, een van de belangrijkste redenen waarom ik (en vele anderen) besloot om in de VS te studeren. Ik ontmoette hem via zijn jongere broer, die ik door de jaren heen heb leren kennen (ook een genie op zijn eigen manier). Ik vroeg hem meteen: "Waarom heb je dit niet gecommercialiseerd? Was dit gewoon een flashy academische demonstratie?" en hij zei: "Dat doe ik nu. Met LLM's denk ik dat het eindelijk tijd is." Maar de eerste demonstratie was onhandig. Het kostte 15 minuten om op te zetten. Elektroden moesten op je wangen worden geplakt. Het werkte misschien 80% van de tijd. De calibratie voor nieuwe gebruikers kostte nog langer. En het kon slechts 4000 zinnen zeggen. Toch voelde het nog steeds als magie. Ik wees naar een van de zinnen zodat zijn collega Scott deze stil kon zeggen. In enkele seconden, zonder een spier te bewegen, kreeg ik een tekst van die zin op mijn telefoon. Ik kon zijn mond helemaal niet zien bewegen! Maar was stille spraak echt mogelijk? Hardware is moeilijk. Er waren te veel sensoren om het bruikbaar te maken. Het werkte niet zonder constante aanraking met je huid (een baard was een probleem). Te veel hoofdbeweging was een probleem. De batterij was extern. Calibratie was te veel wrijving. En je kon maar een paar zinnen zeggen! Snel vooruit een jaar en je hebt iets dat lijkt op telepathie. De sensoren zijn verkleind. Het apparaat lijkt op open-oordopjes. Geen 15 minuten opzet. En je kunt de meeste woorden zeggen. Alterego leest volumetrische fijn-granulaire neuromusculaire signalen in meerdere talen en vertaalt deze naar tekst. Het stelt je in staat om te begrijpen wat de gebruiker zegt zonder geluid terwijl ze nauwelijks hun mond bewegen. Hardware is nog steeds moeilijk. En er is nog een lange weg te gaan voordat dit bruikbaar is voor eindgebruikers. Maar het vergt serieus moed en uitzonderlijke technische vaardigheden om meer dan een decennium van je leven te wijden aan het bouwen van hardware die de toekomst lijkt. We hebben meer ingenieurs nodig zoals Arnav en zijn team.