Yaklaşık iki yüzyıl boyunca, bilim insanları ışığın manyetik kısmının aslında önemli olmadığını düşünüyordu. Bu varsayım tamamen çöktü. Araştırmacılar, ışığın manyetik alanının, ışığın malzemelerle etkileşiminde daha önce düşünülenden çok daha güçlü bir rol oynadığını göstermiştir. Işığın manyetik bileşeninin maddeye doğrudan manyetik tork uygulayabildiğini, sadece içinden geçmeyeceğini gösterdiler. Terbiyum Galyum Garnet (TGG) — manyetik optik etkileri test etmek için sıkça kullanılan bir kristal — uygulandığında, ışığın manyetik alanının görünür spektrumdaki polarizasyon dönmesinin yaklaşık %17'sini ve kızılötesinde %70'e kadar oluşturduğunu buldular. Bu, uzun süredir kabul edilen (Michael Faraday tarafından 1845'te bulunan Faraday Etkisi'nin keşfinden beri uzanan) dönmenin neredeyse tamamen ışığın elektrikli kısmından kaynaklandığı varsayımını altüst ediyor. Bu içgörü, ışık manyetik alanının optik teknolojilerimizi başından beri sessizce şekillendirdiğini ve yeni spin tabanlı cihazlara, manyetik malzemelere ve muhtemelen kuantum hesaplama, optik depolama ve iletişim sistemlerindeki ilerlemelere kapı açtığını gösteriyor. Çalışma: Optik Manyetik Alandan Ortaya Çıkan Faraday Etkileri, Scientific Reports (2025)