Het meten van onderwijssucces met behulp van gestandaardiseerde tests lijdt onder de wet van Goodhart: je stimuleert het onderwijzen gericht op de test. Wat het doel van onderwijs zou moeten zijn, is het maximaliseren van de hoeveelheid die studenten 3, 5, 10 jaar later onthouden.

Dit is een statistisch gezien zeer moeilijk doel. Het is ook somber, pedagogisch gezien. Je student zal 80-90% van alles wat je hen leert vergeten; welke 10-20% denk je dat echt zal blijven hangen, op de lange termijn?

Dit betekent ook dat onze testframeworks dramatisch een groep studenten missen die echt goed zijn in "diep" leren, maar niet de moeite nemen om "breed" genoeg te leren om goed te presteren op examens. Persoonlijk denk ik dat deze studenten bestaan en velen het later heel goed doen.