Ik merkte dat een werknemer noise-cancelling koptelefoons droeg. Geen oordopjes. De grote, gewatteerde over-ear soort die een kleine persoonlijke universum creëert. Ik vroeg of alles in orde was. Hij zei van wel, hij probeert zich gewoon te concentreren. Ik vertelde hem dat we focus waarderen, maar isolatie kan verkeerd worden geïnterpreteerd als weerstand tegen samenwerking. Hij zei dat hij letterlijk aan zijn bureau zit en zijn werk doet. Ik vertelde hem dat we menselijke aanwezigheid volgen, niet alleen output. Hij vroeg hoe aanwezigheid wordt gemeten. Ik zei imperfect, wat de reden is waarom het zo belangrijk is. Toen logde ik "het vermijden van spontane cultuur bouwkansen" in zijn betrokkenheidsprofiel.