Wczoraj rozmawiałem z inwestorem, który twierdził, że od ponad pięciu lat nie było żadnej udanej aplikacji konsumenckiej. Moja odpowiedź: ChatGPT to aplikacja konsumencka. On się sprzeciwił, mówiąc: „Zaczęło się jako laboratorium badawcze, a nie firma konsumencka.” Ta rozmowa uświadomiła mi, jak bardzo zepsuta stała się nasza definicja „konsumenta”. Kilka lat temu zainwestowałem w Superhuman po tym, jak widziałem, jak moi przyjaciele (i mój Twitter) nieustannie się nim zachwycają. W tamtym czasie pracowałem w firmie konsumenckiej, ale nigdy nie kwestionowałem, czy Superhuman jest „konsumencki”, czy nie. Ludzie kochają Superhuman zarówno do użytku osobistego, jak i zawodowego, a jego użycie stało się codziennym nawykiem z zaangażowaniem i retencją silniejszą niż w większości aplikacji społecznościowych. Jeśli to nie jest zachowanie konsumenckie, to co nim jest? To może brzmieć zaskakująco dla niektórych, ale również postrzegałem @supabase przez pryzmat konsumenta, gdy inwestowaliśmy w pre-seed, mimo że jest to narzędzie deweloperskie open source. Bardziej niż technologia, fascynowało mnie, jak deweloperzy przyjmowali bazę danych i jak pasjonująca była wczesna społeczność wokół produktu. Projekty open source mają prawdopodobnie silniejsze społeczności niż większość produktów konsumenckich, a ich zachowania są z natury społeczne. Mają jedne z najbardziej interesujących efektów sieciowych, ponieważ każdy dodatkowy deweloper wzmacnia projekt. To idealnie pasuje do klasycznej definicji efektów sieciowych. Zawsze wierzyłem, że produkty tworzone przez założycieli skupionych na produkcie, zaprojektowane do szerokiego, osobistego użytku, powinny być uważane za produkty konsumenckie. Ale gdzieś po drodze wymyśliliśmy termin prosumer, który zdezorientował wszystkich. Sprawił, że te produkty brzmiały jak mini-narzędzia dla przedsiębiorstw, co umniejsza, że są zaprojektowane dla zachowań masowego rynku owiniętych w produktywność. Z tej logiki wynika, że Superhuman, ChatGPT, Perplexity i rosnąca lista „niekonsumenckich” narzędzi to absolutnie produkty konsumenckie. Sam ChatGPT ma ponad 750 milionów aktywnych użytkowników tygodniowo, co jest mainstreamowym przyjęciem według każdej definicji. A w miarę jak ewoluuje w kierunku agentycznego e-commerce i narzędzi do generowania wideo, takich jak Sora, jego zastosowania stają się coraz bardziej osobiste. Dlaczego to ma znaczenie? Ponieważ definicje kategorii napędzają pozyskiwanie funduszy. Jeśli jesteś założycielem prezentującym produkt „konsumencki”, twoja pula potencjalnych inwestorów dramatycznie się kurczy. Jeśli spojrzysz, jak firmy venture capital organizują się wewnętrznie, często dosłownie dzielą swoje zespoły na przedsiębiorstwa i konsumentów, co nie ma dla mnie sensu. To samo dotyczy VC prezentujących LP, gdzie konsument wciąż jest postrzegany jako kategoria cykliczna. Jeśli wyślesz prezentację funduszu venture capital dla konsumentów do dużej grupy LP, wielu kategorycznie nie weźmie twojej prezentacji. W rzeczywistości „konsument” dzisiaj nie wygląda wcale jak „społeczny, lokalny, mobilny”, co jest tym, jak tak wiele osób myśli o konsumencie. Praca i życie się zacierają, a produkty, których używamy na co dzień w domu i w pracy, nie pasują do starych pudełek. Mój przyjaciel @nbt kiedyś pisał o konsumpcji przedsiębiorstw, mówiąc: „Amazon, największa firma e-commerce (konsumencka!) na świecie, oferuje Amazon Web Services, największy biznes usług chmurowych (przemysłowy!) na świecie. NVIDIA, największa firma zajmująca się grafiką komputerową (konsumencka!) na świecie, oferuje jednostki przetwarzania grafiki (GPU) do zastosowań sztucznej inteligencji (przemysłowych!), a jej kapitalizacja rynkowa wzrosła 20-krotnie w ciągu ostatniej dekady dzięki temu podwójnemu skupieniu.” Następna generacja przełomowych aplikacji nie będzie definiowana przez to, gdzie są używane, ale przez to, jak głęboko integrują się w codzienne życie. Jesteśmy w złotej erze produktów konsumenckich. I tak, ChatGPT się liczy.

Wczoraj rozmawiałem z inwestorem, który twierdził, że od ponad pięciu lat nie było żadnej udanej aplikacji konsumenckiej. Moja odpowiedź: ChatGPT to aplikacja konsumencka. On się sprzeciwił, mówiąc: „Zaczęło się jako laboratorium badawcze, a nie firma konsumencka.” Ta rozmowa uświadomiła mi, jak bardzo zepsuta stała się nasza definicja „konsumenta”. Kilka lat temu zainwestowałem w Superhuman po tym, jak widziałem, jak moi przyjaciele (i mój Twitter) nieustannie się nim zachwycają. W tamtym czasie pracowałem w firmie konsumenckiej, ale nigdy nie kwestionowałem, czy Superhuman jest „konsumencki”, czy nie. Ludzie kochają Superhuman zarówno do użytku osobistego, jak i zawodowego, a jego użycie stało się codziennym nawykiem z zaangażowaniem i retencją silniejszą niż w większości aplikacji społecznościowych. Jeśli to nie jest zachowanie konsumenckie, to co nim jest? To może brzmieć zaskakująco dla niektórych, ale również postrzegałem @supabase przez pryzmat konsumenta, gdy inwestowaliśmy w pre-seed, mimo że jest to narzędzie deweloperskie open source. Bardziej niż technologia, fascynowało mnie, jak deweloperzy przyjmowali bazę danych i jak pasjonująca była wczesna społeczność wokół produktu. Projekty open source mają prawdopodobnie silniejsze społeczności niż większość produktów konsumenckich, a ich zachowania są z natury społeczne. Mają jedne z najbardziej interesujących efektów sieciowych, ponieważ każdy dodatkowy deweloper wzmacnia projekt. To idealnie pasuje do klasycznej definicji efektów sieciowych. Zawsze wierzyłem, że produkty tworzone przez założycieli skupionych na produkcie, zaprojektowane do szerokiego, osobistego użytku, powinny być uważane za produkty konsumenckie. Ale gdzieś po drodze wymyśliliśmy termin prosumer, który zdezorientował wszystkich. Sprawił, że te produkty brzmiały jak mini-narzędzia dla przedsiębiorstw, co umniejsza, że są zaprojektowane dla zachowań masowego rynku owiniętych w produktywność. Z tej logiki wynika, że Superhuman, ChatGPT, Perplexity i rosnąca lista „niekonsumenckich” narzędzi to absolutnie produkty konsumenckie. Sam ChatGPT ma ponad 750 milionów aktywnych użytkowników tygodniowo, co jest mainstreamowym przyjęciem według każdej definicji. A w miarę jak ewoluuje w kierunku agentycznego e-commerce i narzędzi do generowania wideo, takich jak Sora, jego zastosowania stają się coraz bardziej osobiste. Dlaczego to ma znaczenie? Ponieważ definicje kategorii napędzają pozyskiwanie funduszy. Jeśli jesteś założycielem prezentującym produkt „konsumencki”, twoja pula potencjalnych inwestorów dramatycznie się kurczy. Jeśli spojrzysz, jak firmy venture capital organizują się wewnętrznie, często dosłownie dzielą swoje zespoły na przedsiębiorstwa i konsumentów, co nie ma dla mnie sensu. To samo dotyczy VC prezentujących LP, gdzie konsument wciąż jest postrzegany jako kategoria cykliczna. Jeśli wyślesz prezentację funduszu venture capital dla konsumentów do dużej grupy LP, wielu kategorycznie nie weźmie twojej prezentacji. W rzeczywistości „konsument” dzisiaj nie wygląda wcale jak „społeczny, lokalny, mobilny”, co jest tym, jak tak wiele osób myśli o konsumencie. Praca i życie się zacierają, a produkty, których używamy na co dzień w domu i w pracy, nie pasują do starych pudełek. Mój przyjaciel @nbt kiedyś pisał o konsumpcji przedsiębiorstw, mówiąc: „Amazon, największa firma e-commerce (konsumencka!) na świecie, oferuje Amazon Web Services, największy biznes usług chmurowych (przemysłowy!) na świecie. NVIDIA, największa firma zajmująca się grafiką komputerową (konsumencka!) na świecie, oferuje jednostki przetwarzania grafiki (GPU) do zastosowań sztucznej inteligencji (przemysłowych!), a jej kapitalizacja rynkowa wzrosła 20-krotnie w ciągu ostatniej dekady dzięki temu podwójnemu skupieniu.” Następna generacja przełomowych aplikacji nie będzie definiowana przez to, gdzie są używane, ale przez to, jak głęboko integrują się w codzienne życie. Jesteśmy w złotej erze produktów konsumenckich. I tak, ChatGPT się liczy.