Aankopen zijn een vorm van coping. In crypto zijn ze geen waardecreatie, maar waardevernietiging. Het verbranden van inkomsten die de reflexieve groei hadden kunnen stimuleren via productontwikkeling, gebruikersacquisitie en goede distributie. Begrijp me niet verkeerd, het is beter dan niets voor nu, en historisch gezien maakten aankopen wel degelijk zin: 1) In de dagen van regelgevende heksenjachten moesten projecten alles vermijden dat op een effect leek. Aankopen werden de voor de hand liggende grijze-zone oplossing. 2) Investeerders waren getraumatiseerd door rug pulls en oplichtersachtige oprichters. Aankopen werden de gemakkelijkste manier voor teams om afstemming met hun gemeenschap te signaleren. 3) 99% van deze markt zijn geen investeerders, het zijn handelaren en snelle winstjagers. Ze willen snelle katalysatoren. Aankopen waren snoep voor hen, goed voor een korte termijn stijging, maar slecht voor duurzame waarde. Naar mijn mening is het tijd voor verandering. We hebben nu regelgevende wind in de zeilen, vroege kaders zoals het Token Transparency-initiatief van @Blockworks_, en een industrie die duidelijk wil en moet rijpen. Oprichters zouden moeten beginnen met bouwen voor langetermijninvesteerders en kern gemeenschappen, degenen die asymmetrische opwaartse potentieel willen via samengestelde effecten. Dat vereist transparantie, vertrouwen, en het behandelen van tokens als wat ze bestemd zijn om te worden: equity on-chain. Waar cashflows zich ophopen, schatkisten groeien, en houders waarde kunnen onderbouwen over jaren, niet weken. De markt heeft geen meer aankopen nodig. Het heeft productieve tokens en geduld nodig.