Kiedy ostatni raz szalałeś za wolnością? Wielu przyjaciół przychodzi do tej branży, a po osiągnięciu pewnych wyników decyduje się wrócić do życia, aby swobodnie żyć tak, jak chcą. Ja jednak wszedłem do tej branży z dwoma słowami: uspokoić serce. Kiedyś byłem osobą, która goniła za wielkimi festiwalami elektronicznymi, nosząc tutu, uwielbiając zbierać najlepszych DJ-ów, biegając od taxx do Ibizy, robiąc gesty A w powietrzu, będąc małym szaleńcem, który nie kupował VIP-owskich miejsc, tylko biegał do pierwszego rzędu, aby trzymać barierki, aż do momentu, gdy z upływem czasu i nadejściem pandemii wszystko nagle się zatrzymało. W 2013 roku rozpoczęła się niezrównana dekada muzyki elektronicznej, a utwór Animals autorstwa Maartena Horna był jak błyskawica, która otworzyła drzwi do mainstreamowego świata muzyki elektronicznej. Wraz z tym nastała złota era Big Room House: główna scena Ultra stała się jego koronacyjnym miejscem — tam były ogromne ściany LED, precyzyjne jak mechanizmy rytmy, a przy każdym Dropie tysiące rąk unosiły się jakby przyjmowały boskie objawienie, tworząc wrzącą dżunglę. To było imperium EDM, młode, pewne siebie, z odrobiną brawury pragnienie podboju. W tej jednorodnej fali czuliśmy radość z kolektywizmu, jakbyśmy uczestniczyli w budowie nowoczesnej wieży Babel, ten sam król, Avicii, mój ulubiony, kochałem go przez dziesięć lat, do tej pory nic się nie zmieniło. Pod powierzchnią fali, ciemne prądy tworzyły rzeki. Zawsze znajdą się tacy, którzy cicho opuszczają chwałę głównej sceny, wkraczając do namiotów rządzonych przez basy. Tam długie włosy Skrillexa i ryczący Wobble Bass rozrywały powietrze na kawałki; pod kapturem od cukrowej waty, Future Bass brzmiał jak słodko-kwaśna melodia tęczy, pojawiając się w niespodziewanych miejscach, organizując „flash” imprezy, aby pokazać nam, że muzyka elektroniczna nie musi być zawsze poważna, może być również wirusowym żartem i radością. W tej dekadzie były też chwile ciszy, które nagle przerywały hałas. Wycofanie się Avicii i jego późniejsze odejście były jak wyraźna blizna. W utworze „Wake Me Up” śpiewał: „Więc obudź mnie, gdy to wszystko się skończy, gdy będę mądrzejszy i starszy.” Nagle uświadomiliśmy sobie, że za tym nigdy niekończącym się przyjęciem kryje się kruchość życia. Od tego momentu, gdy jego piosna rozbrzmiewała na festiwalu, nie była już tylko szaleństwem, ale także zbiorową pamięcią i hołdem. Obecnie scena jest jeszcze bardziej olśniewająca, a style coraz bardziej się mieszają. W jednym secie można przeskakiwać od Techno do Melodic Dubspot, zbieramy bransoletki Kandi i cenimy przyjaźnie wymieniane po zakończeniu imprezy; goniąc za bogami, odkrywamy również błyski lokalnych DJ-ów. Myślałem, że trudno będzie znaleźć takie emocje, różniące się od web3, ale nie spodziewałem się, że pojawi się @RaveDAO. Prosty i wyrazisty brand IP sprawił, że go zapamiętałem, zdecentralizowany model Tomorrowland + TEDx + Kickstarter sprawił, że widzę jego długoterminową wartość, w połączeniu z naturalnym basenem ruchu na dużych festiwalach i stabilnym basenem gotówki, nie zapominając o osiągnięciu 30% równowagi w zarządzaniu poprzez wykup zysku netto i działalność charytatywną. Taki „fajny” i „znaczący” projekt od razu mnie przyciągnął. Teraz nadszedł kluczowy moment, RaveDAO TGE wkrótce się rozpocznie, co oznacza wsparcie od najlepszych instytucji, takich jak DWF Labs, wystarczy zdobyć $RAVE poprzez polubienia, komentarze, udostępnienia i inne działania w mediach społecznościowych na Rave Score, a nawet 50% tokenów zostanie przydzielonych społeczności, bez możliwości zastraszania przez VC, więc czemu nie pozwolić, aby gospodarka uwagi otrzymała to, na co zasługuje, mam nadzieję, że ta fala mleka pozwoli mi dalej uczestniczyć w niesamowitych festiwalach RaveDAO, pokój🫶.