Ik heb het hele weekend gedebatteerd met mensen die oprecht geloven dat een luchtvaartmaatschappij - vol met mensen - zou moeten kunnen neerstorten op een berg vanwege een tijdelijke GPS-storing. Hun logica was in wezen: "Dat zijn de risico's van vliegen." "Ze hebben ervoor gekozen om in het vliegtuig te stappen." "Ze hadden beter kunnen rijden." "Als het navigatiesysteem faalt, nou... dat is het leven." En ik zit daar te denken: Verdedigen we echt een wereld waarin een storing van een derde partij betekent dat honderden passagiers gewoon... sterven? Geen redundantie, geen back-upinstrumenten, geen failsafe-logica? Gewoon een fatale schouderophaler en een "je had je risico beter moeten beheren"? Maar hey - de luchtvaartmaatschappij is in ieder geval niet failliet gegaan! Luchtvaart is niet veiliger geworden omdat passagiers leerden omgaan met kapotte systemen - het is veiliger geworden omdat de systemen zijn geüpgraded. Vliegtuigfabrikanten hebben niet gewacht op overheids toezicht om een veiliger vliegtuig te maken. Toch zijn er nog steeds echte risico's bij het vliegen. Ongevallen gebeuren. Een vlucht in het landelijke Alaska met je piloot neef is inherent risicovoller dan een vlucht met Delta. Het punt is niet om risico's helemaal te elimineren - dat is onmogelijk. Mensen nemen elke dag berekende risico's in hun leven. Soms betalen ze de prijs voor die risico's. Het doel is simpelweg om enkele punten van falen te elimineren die nooit zouden moeten bestaan - vooral in een wereld die "decentralisatie" claimt. Als bouwers zou dat onze verantwoordelijkheid moeten zijn. Als je hele vluchtpad afhankelijk is van een enkele externe feed die niet defect raakt, dan is dat geen decentralisatie. En de mensen die zeggen "zo werkt vliegen gewoon" zijn niet stoïcijns; ze zijn historisch ongeletterd. Elke volwassen industrie op aarde - luchtvaart, energienetwerken, aandelenmarkten, bankwezen, gezondheidszorg - heeft echte waarborgen gebouwd na catastrofale mislukkingen, niet ervoor....